Πίσω απ’ αυτόν τον πραγματικό κίνδυνο του πολέμου και την αιτία που τον προκάλεσε ανακαλύπτουμε την έκρηξη του διατλαντικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Μια φούσκα από περίπου δύο τετράκις εκατομμύρια παραγώγων και χρέους είναι έτοιμη να εκραγεί. Μια διαδικασία υπερπληθωρισμού έχει εξαπολυθεί παγκοσμίως, η οποία συνοδεύεται από τη φυσική κατάρρευση των οικονομιών της Δύσης. Τα χρηματιστήρια του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, που είναι ιδιοκτήτες του καταρρέοντος συστήματος, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να καταστρέψουν κάθε λειτουργική εναλλακτική λύση στο σύστημά τους, όπως είναι η συμμαχία της Ρωσίας με την Κίνα σχετικά με την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας «Μια Ζώνη -Ένας Δρόμος» στην οποία συμμετέχουν περίπου 150 κράτη, ενώ το χρηματοπιστωτικό Κατεστημένο έχει ανοιχτά δηλώσει ότι αυτό είναι το διακύβευμα.

Έτσι, και ο Βλαντιμίρ Πούτιν σωστά υποστήριξε ότι η αλόγιστη επέκταση των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και του ΝΑΤΟ ανατολικά μέχρι τα σύνορα της Ρωσίας οδηγείται απ’ αυτήν την οικονομική πολιτική, η οποία εντέλει απειλεί την εθνική ασφάλεια της χώρας του κατά έναν τρόπο που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός από τη Ρωσία.

Συνεπώς, για να σταματήσει ο δρόμος προς τον πόλεμο χρειάζεται να υιοθετηθεί μια πιο ουσιαστική προσέγγιση η οποία πρέπει να αποβλέπει στη δημιουργία ενός Νέου Παραδείγματος που θα εξασφαλίζει την ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη για όλα τα κράτη του πλανήτη. Το μόνο πρόσφατο σχετικό προηγούμενο για τη Δύση είναι η Συνθήκη της Βεστφαλίας του 1648 που έθεσε τέλος σε 150 χρόνια θρησκευτικών πολέμων  στην Ευρώπη. Συμφωνήθηκε μόνο όταν τα ενδιαφερόμενα μέρη συνειδητοποίησαν ότι αν επεμεναν ν’ ακολουθούν τον ίδιο δρόμο θα υπήρχαν μόνο ηττημένοι και πολύ λίγοι επιζήσαντες. Επέλεξαν να δημιουργήσουν ένα Νέο Παράδειγμα, βασιζόμενο στην προστασία του συμφέροντος του άλλου και με την προϋπόθεση ότι η ασφάλεια όλων ήταν το πρώτο ζητούμενο

για την ασφάλεια του καθενός.

Αυτό είναι το βασικό μάθημα από τη Συνθήκη της Βεστφαλίας για την εποχή μας. Ο κόσμος βρίσκεται σήμερα σ’ ένα παρόμοιο σταυροδρόμι. Αν συνεχιστούν οι τρέχουσες γεωπολιτικές πολιτικές, ένας πυρηνικός πόλεμος καθίσταται μια πραγματική πιθανότητα — και μετά απ’ αυτό δεν θα υπάρξουν νικητές και πολύ πιθανόν ούτε κι επιζήσαντες.

Μια διεθνής διάσκεψη πρέπει να συγκληθεί άμεσα σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Συνθήκης της Βεστφαλίας. Το κύριο συμφέρον όλων των μερών είναι να φροντίσουν να διασφαλίζονται τα βασικά συμφέροντα του καθενός ως προς την οικονομία και την ασφάλεια, με λίγα λόγια μιλάμε για μια συνύπαρξη που θα βασίζεται στο όφελος του άλλου, στη γενική ευημερία και την αγάπη για την Ανθρωπότητα.

Πρέπει, επίσης, για να πάρει σάρκα και οστά η παραπάνω θεώρηση, ν’ αλλάξει δραστικά το οικονομικό σύστημα. Ο φημισμένος Αμερικανός οικονομολόγος Lyndon LaRouche έχει λεπτομερέστατα εξηγήσει πώς θα μπορούσε ένα τέτοιο σύστημα να δουλέψει, βασιζόμενο σ’ αυτό που αποκάλεσε οι «Τέσσερις Νόμοι» του: — Η άμεση θέση εν ισχύει του νόμου Glass-Steagall που θέσπισε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Franklin Roosevelt, χωρίς αλλαγές ως προς τον τρόπο δράσης. Αυτό σημαίνει την εισαγωγή ολόκληρης της κερδοσκοπικής οικονομικής φούσκας σε αναδιοργάνωση πτώχευσης.

• Επιστροφή σε ένα σύστημα εθνικής τραπεζιτικής πολιτικής πλήρως καθετοποιημένο από πάνω προς τα κάτω, όπως προσδιορίστηκε από τον πρώτο υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Alexander Hamilton.

• Ο σκοπός της χρήσης ενός τέτοιου Ομοσπονδιακού πιστωτικού συστήματος είναι να δημιουργήσει τάσεις υψηλής παραγωγικότητας για τη βελτίωση της απασχόλησης, με σκοπό να αυξηθεί παράλληλα η φυσικο-οικονομική παραγωγικότητα και το επίπεδο ζωής των ατόμων και των νοικοκυριών.

• Η υιοθέτηση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος μόχλευσης (crash program) για να προβληθούν οι θεμελιώδεις ανακαλύψεις της επιστήμης, γεγονός που θα ελευθέρωνε τις απεριόριστες δυνατότητες της οικονομικής ανάπτυξης.

Το Ινστιτούτο Schiller και η ιδρύτριά του Helga Zepp-LaRouche δημοσιεύουν αυτή την  έκκληση για ν’ αρχίσει επειγόντως η διεθνής συζήτηση που θα δρομολογήσει μια τέτοιας μορφής διάσκεψη, ώστε να σταματήσει το λεγόμενο ρολόι της συντέλειας (Doomsday Clock) προτού σημάνει μεσάνυχτα. Είναι καιρός για τους οργανισμούς και τα άτομα κάθε κράτους να βγουν μπροστά και να κινητοποιηθούν για τη σύγκληση μιας διεθνούς διάσκεψης ώστε να εγκατασταθεί μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας και ανάπτυξης για όλα τα κράτη.

Παρακαλούμε,

ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΔΩ